Sunday, February 22, 2009

Diaspora of Nurses

Nais kong batiin ang mahigit 40 libong bagong nurses na pumasa sa nakaraan na Nurse's Licensure Examination.

Marami akong kakilala na pumasa at natutuwa ako sa malaking accomplishment na pinagdaanan niyo. Marami rin akong kakilalang bumagsak sa nakaraang board exam at ang masasabi ko lang ay tatagan niyo pa ang loob niyo dahil isa lang iyan sa pagsubok na pagdadaanan niyo.

Minsan din akong naging nursing student. Naranasan ko ang hirap ng trabaho. Ang pagdugo ng ilong, ang pag-amoy ng kung anu-anong mabaho at ang pagpiga sa utak tuwing may exam. Kaya kung ano man ang kasiyahan na tinatamasa ng lahat ng kaibigan at kakilala ko na pumasa, masaya ako sa narating niyo. DESTINED talaga kayo diyan.

At sa mga hindi pinalad, walang masamang umulit ng BOARD EXAM, wag niyo lang gawin libangan ang pag-ulit. Alamin ang kakayahan ng sarili. Alamin din kung ito ba talaga ang inilaan na propesyon para sa inyo. Hindi matatapos ang buhay niyo dahil lang sa hindi kayo pumasa. May mahigit isang libong propesyon sa mundo. Kailangan mo lang kilalanin ng mabuti ang sarili mo.

Dahil sa change of career ko, nagyon ay naiisip ko na may buhay pa pala ako sa labas ng mundo ng nursing. Minsan sinasabi ko sa sarili ko na tapos na ang NURSING LIFE ko. Hindi ko man ito natapos on a high note, wala rin naman akong pinagsisisihan sa ngayon.

Sa tatlong job interview ko bilang call center agent, lagi nilang kinukwestiyon ang commitment na ibibigay ko dahil sa undergraduate ako at nursing ang course ko. For the sake na maipasa ko ang job interview, lagi ko rin sinasabi na handa akong magtagal bilang isang CALLBOY hangga't kailang ako ng kompanya. AYOS di ba. Samahan mo pa ng DRAMA.

Pero ngayon, naiisip ko na mukhang nagiging totoo nga yata ang commitment ko sa bago kong trabaho. Ngayon lang kasi ako ginanahan ng husto sa ginagawa ko. Ngayon lang ako naging komportable sa buhay ko. Mahirap ang trabaho pero masaya. At ang tangi kong problema ay kung paano ko pinipilipit ang dila ko sa tuwing nasa bibig ko na ang mikropono.

Hanga ako sa anim ko na kasamahan sa kompanya na pumasa rin sa board exam. Hindi maikakaila na talagang maraming nurse ang pinipiling magtrabaho sa call center kaysa sa ospital. Hindi nga lang pala nurse kundi pati mga ibang propesyonal. Lahat gustong humawak ng headset at tumikim ng libreng kape. Hindi ko sila masisi kung change of direction man o stepping stone ang tingin nila sa call center industry. Pero isa lang ang narealize ko, kanya-kanyang trip lang iyan. Sarili mo din naman ang magdedesisyon sa oras na kailangan mong mamili.

Muli, sumasaludo ako sa lahat ng bagong Nurses na pumasa sa board exam. Sana ay maging matagumpay kayo sa propesyon na pinili niyo at maisip niyo sana ang naging buhay ng isang babae na lampara at pagkalinga sa mga may sakit lamang ang naging sandata sa panahon ng giyera ilang daan taon na rin ang nakakaraan. Nagsilbi siyang instrumento sa kung ano ang tunay na silbi ng propesyon na tinahak niyo. Hindi pera kundi pagkalinga. Hindi sweldo kundi pag-aruga.

Mapanatili niyo sana ang kalinisan na bumabalot sa damit na suot niyo at sana ay maisip niyo ang inyong bayan na sana ay umunlad din ang industriya ng medikal hindi dahil sa kung ano man na teknolohiya kundi dahil sa de-kalidad na karakter ng mga tao na tutupad sa ginampanan nilang propesyon.

Thursday, February 19, 2009

Citibank Scandal


Oh Dude, this is so fucking amazing.

I'm working in a call center company with an international account.
I've talked to Indian nationals, Chinese freaks, White, Black/Nigga', Latinos.

But this is the call of the century.


Whoever is the agent, I commend you for escalating the situation. haha.

I don't have any idea if this is real or not.
But this is an IRATE customer at its best.
Sad thing it's a Filipina customer.

I don't really know what to comment about this call.
Maybe I'll just laugh because of the ignorance of the caller.

Before I started taking calls,
I was so scared that maybe
Americans will be so pissed if I fucked up with one of their concerns.
I made a couple of fucked up mistakes but
Americans have been very understanding - not all but at least there are some.
If this call is for real, it's so sad that this happened in a local account.

Salary = 5 digits
Cup of Nescafe = 12 Pesos
IRATE caller plus one hell of experience = PRICELESS

for everything else, there's LOG-OUT!

Sunday, February 15, 2009

Ang Kwento ng Siomai at Rice In A Box

May isang bagay sa mundo ang pilit ko na inuunawa.

POOF!

Lights... Camera... Action!!!


Sumakay ka sa MRT. Paglingon mo sa iyong kanan, nakakita ka ng isang dalaga ngunit hindi naman talaga dalaga. May bitbit siyang bata. At sa unang tingin pa lang ay alam mo ng anak niya iyon. Walang kasamang asawa o boyfriend man lang kaya nag-assume ka na single mother ang nakita mo. Nakita mo sa kanyang ngiti ang hirap na dinanas niya sa buhay. Mga pangako na nasira. Kinabukasan na kinalimutan dahil sa pag-ibig na inakalang tunay. Nagpaka-tanga. Ngunit sa bawat haplos niya sa kanyang anak, isa lang ang napatunayan mo. Nagmahal siya at hindi mo siya pwedeng sisihin sa kahinaan niya na iyon.




Paglingon mo naman sa kaliwa mo, nakita mo ang dalawang magkasintahan na halos parehas ang tema ng suot na damit. Alam mo na kaagad na sila iyong mga tao na kumikita ng minimum wage sa araw-araw na pagbabanat ng buto. Mahal na mahal man nila ang isat-isa, nakita mo rin sa kanilang mata ang hirap na dinadanas sa pagharap sa problema sa araw-araw. Pamilya na umaasa sa kakainin sa pang araw-araw. Kapatid na pinagtatapos sa pag-aaral. Ang tanging pampawi ng lahat ng lungkot ay ang makita nila ang isat-isa, lunes hanggang biyernes. Walong oras sa bawat araw. Sakto na. Nagmahal sila.



Paglabas mo ng tren, sa iyong paglalakad ay mas namulat ka sa katotohanan. Sa tingin mo ay malandi ang dalawang mag-syota na high school at magkahawak pa ng kamay. Pero alam mo sa sarili mo na ginawa mo rin naman iyon. Andiyan din ang mga kolehiyala na kung maglakad ay para bang inubos na ang albatross sa CR ng mall. Ang mga tibo at bakla na pilit isinisiksik ang buhay nila sa mundong hindi sila matanggap ng tao. Ang mga gurang na nakahanap ng foreigner sa YM. Ang mga POWERPUFF GIRLS na ginawa ng negosyo ang katawan. Ang mga nagmamaganda, nagpopogi-pogian pero tuod naman. Ang mga pangit at masagwa ang mukha na nagpipilit makibagay sa uso. Ang mga babae na sadyang proud sa pagiging virgin ngunit ang totoo ay tigang naman ang pakiramdam. Marami pa sa kanila. Sa araw-araw na paglalakad mo ay makikilala mo sila. Makakasama. Makakabanggaan.



Sila ang mga ordinaryong tao. Parte ka ng mundo na iyan. Nagmahal. Nasaktan. Naglaro. Nagpaka-tanga. Ngunit isa lang ang klaro sa pag-unawa mo. Iba-iba man ang katayuan niyo sa buhay, pilit niyong isinisiksik ang inyong sarili sa isang sitwasyon kung saan alam niyo na magiging masaya kayo. Magkakamali ka nga lang.

Friday, February 6, 2009

TRINA BELAMIDE - Valentine's Day


Valentine's Day - Trina Belamide


Personally, this tops my list as the best V-DAY song ever.
This song is just perfectly done.
A true work of an artist.

It has a nice video also.


I was still in high school when I first saw the video of this song in MYX.
It was the time when Filipino musicians are starting to make some noise again.
Post-BRITNEY-XTINA-MANDY but Pre-KAMIKAZEE-HALE-SPONGECOLA.

I just love watching this video over and over again.

Thursday, February 5, 2009

V-DAY Concerts

I was wondering all week what would be the best gift for a significant other (S.O) this Heart's Day. OK f*** it, I don't have a GF. BUT!!! I came to a conclusion that the best is for both of you to watch a concert - isn't it romantic?

I did some research and this is the best that show ORGANIZERS can offer:

Sheena Easton - February 12 : You will only love this if you're part of the OLD Generation. ARANETA COLISEUM

Fall Out Boy - February 13 : If you're both into ROCK music then this is probably the wildest gift you could give to your S.O. You might also wanna try to bring her to a hotel or motel after the concert to live up with the ROCK STAR status for a night. ARANETA COLISEUM

Peter Cetera - February 14 : You would definitely get nostalgic with his songs. Peter Cetera is the former vocalist of CHICAGO. But again, he's old. This concert is for people who truly understands what true LOVE SONGS are. ARANETA COLISEUM

SIDE A; MYMP; Freestyle - February 15: This is the best deal for ARANETA. Perfect for all ages whether both of you are old and doesn't want to admit your real age or if both of you are on your 20's and probably on th cuddling and XOXO stage. ARANETA COLISEUM


But if you doesn't have the big bucks on Heart's day but still want to enjoy the bliss that Feb14 has to offer, then go to SM Malls on any of these days:


BOYCE AVENUE
Live and Acoustic in the Philippines

Feb 12 (Free show!)SM Cebu at the Atrium, Northwing at 6pm.

Feb 13 (Free show!)SM Mall of Asia at the Entertainment Mall, Seaside Boulevard at 7pm.

Feb 14 (Free show!)Atrium of the The Block, SM City North Edsa at 5pm.

Feb 15 (Free show!)Mega Atrium, SM Megamall at 7:30pm.

Sadly, I don't have a date on those days. (*SOURGRAPING mode*) I'll just probably enjoy by watching some movies at the mall or eat because that is my OFFICIAL FIRST PAY DAY. Deym. I can't wait. But I'll try to go to the BOYCE AVENUE event by myself. F***! ALONE!

P.S guys: If you have some referrals out there, a friend who is also loveless this coming V-DAY, just give my number. 09194767382. F*** it! I'm desperate. Kidding.